Een tijdje geleden zat ik in een bijeenkomst. Doel was na te brainstormen over oplossingen voor een gesignaleerd probleem. U kent die bijeenkomsten wel. Veel meningen, weinig feiten en ingewikkelde pro’s en contra’s voor de verschillende oplossingen. Ik voelde met de minuut ongelukkiger worden. Gelukkig waren de verschillen zo groot dat er geen keuzes gemaakt konden worden.
Op weg naar huis moest ik denken aan een een situatie een paar jaar geleden. Ik had net een oud huis gekocht. Een echt oud huis. Bij de bezichtiging bleek al dat de verwarmingsbuizen niet meer aan de verwarmingen vast zaten en dat de muur achter de verwarmingen echt slecht waren. Vorstschade wist de makelaar samen met een timmerman te melden.
Na een zomer hard werken was de schade weg gewerkt. De verwarmingen waren vervangen door houtkachels, de muren gerepareerd en opnieuw afgestreken en mooi wit. Ik was helemaal trots op mijn werk.
De zomer ging langzaam over in de herfst. Het begon flink te regenen en met die regen begon mijn mooie muur te veranderen in een landschap van bruine vlekken en begon het stuukwerk los te laten.
Om een lang verhaal kort te maken. De dakgoot was lek. Het hemelwater viel te dicht bij de muur en met een te grote hoeveelheid op de grond. Gevolg de grond onder het fundament werd weg gespoeld en het water had alle kans om in de muur te trekken. Omdat ik hem van binnen mooi geschilderd had met ‘goede’ vochtwerende verf kon het water geen kant meer op …….
Sindsdien roep ik hoopvol in dit soort gezelschappen; ‘Oplossingen zijn het probleem niet’